Lečenje karcinoma (raka) bubrega

Osnovu lečenja lokalizovanog RCC predstavlja hirurški pristup, tj. radikalna operacija tumora i/ili bubrega.

Radikalna nefrektomija se može izvesti kao otvorena ili laparoskopska operacija (klasična ili robotska).

Parcijalna nefrektomija se preporučuje kod pacijenata sa jednim bubregom, ako istovremeno postoje obostrani tumori ili kod bubrežne insuficijencije. Značajno učešće benignih tumora u slučaju malih bubrežnih promena, kao i činjenica da se one često dijagnostikuju u starijem životnom dobu i kod pacijenata sa više pridruženih bolesti, uticali su na prihvatanje aktivnog praćenja u odabranoj grupi bolesnika. Princip neoadjuvantne terapije (pre operacije) i/ili adjuvantne terapije (posle operacije) još nije zaživeo u svakodnevnoj kliničkoj praksi. Osnovni vid lečenja lokalno uznapredovalog i/ili metastatskog RCC je terapija lekovima.

Najveće kliničko iskustvo ostvareno je u lečenju svetloćelijskog podtipa. U poslednjoj deceniji, posle višegodišnjih napora istraživača i kliničara, uspostavljeni su novi terapijski standardi, uz značajno poboljšanje prognoze pacijenata sa metastatskim RCC-om. Primarni cilj moderne terapije je da se što duže odloži napredovanje bolesti uz što bolji kvalitet život bolesnika, i umereno produži njihovo preživljavanje. Prema svetskim preporukama, u prvoj terapijskoj liniji za svetloćelijski tip mRCC sa dobrom ili srednjom prognozom, nalaze se lekovi iz grupe inhibitora protein kinaze, kao i inhibitora angiogeneze.

Kod svetloćelijskog tipa RCC sa lošom prognozom, lek iz grupe m-TOR inhibitora ima najvišu preporuku za primenu. Kod pacijenata sa nesvetloćelijskim tipom RCC, bez obzira na prognostičku grupu, standardna terapija praktično nije definisana, i preporuka svih vodiča je da ove pacijente treba lečiti u okviru kliničkih studija. Sa otkrićem nove klase imunoterapije, tzv. imunoonkoloških lekova, primarni terapijski cilj u mRCC postaje značajno produženje ukupnog preživljavanja. To su inovativni lekovi koji imaju za cilj da osnaže organizam pacijenta kako bi bio sposoban da se bori protiv karcinoma. Odobrenjem jednog od njih, kao terapijskog standarda u sekundarnoj, drugoj terapijskoj liniji, registruje se značajna korist upravo u produženju preživljavanja.

Pored ispitivanja kombinacije imuno-onkoloških lekova u sekundarnoj liniji mRCC, potvrđeno je da kombinacija ovih lekova značajno poboljšava ukupno preživljavanje pacijenata sa mRCC srednje i loše prognoze, i u prvoj liniji terapije u odnosu na aktuelne standarde. U toku su mnogobrojne kliničke studije koje ispituju nove imunoterapeutike, njihove međusobne kombinacije ili kombinacije sa već etabliranim target lekovima u ovoj bolesti. Klinička racionala za ovakav pristup je postizanje sinergizma aktivnosti kombinacijom pojedinačnih aktivnih lekova, a biološka racionala je pojačanje efikasnosti imunoterapije.